Waar gaat het heen met ontwikkelingssamenwerking?

17 juli 2008
Opinie | | Ontwikkelings samenwerking

Ontwikkelingssamenwerking ligt onder vuur. Komt het geld wel goed terecht? Hoe zit dat met impactmeting, een fenomeen dat nog in de kinderschoenen staat? Zowel burgers als journalisten en politici plaatsen vraagtekens. Onlangs nog in de Volkskrant, waar SP-Kamerlid Ewout Irrgang een discussie deed ontbranden.


Cordaid-directeur René Grotenhuis staat bekend als iemand die doordenkt over de materie en zijn gedachten graag opschrijft. Hij schrijft regelmatig bijvoorbeeld regelmatig columns. Maar nu is er dan een heel boek - Geloven dat het kan. Nieuwe perspectieven op ontwikkeling, macht en verandering - waarin hij zijn visie geeft op de toekomst van de ontwikkelingssamenwerking.

 


In twaalf bondige hoofdstukken geeft Grotenhuis zijn blauwdruk voor de toekomst. Hij schrijft over de politisering van ontwikkelingssamwerking, informele economie in een globaliserende wereld, het verantwoorden en meten van resultaten, de perspectieven van failed states, veiligheid en ontwikkeling, en de meerwaarde van particuliere initiatieven. Ook houdt Grotenhuis een vurig pleidooi voor de civil society als cement van de samenleving. In het slothoofdstuk geeft hij een agenda voor de toekomst van ontwikkelingssamenwerking.

 


Die agenda bevat weinig vuurwerk. Maar dat past in de visie van Grotenhuis, die het ‘alles moet anders denken' wantrouwt. Hij ziet de ontwikkelingssector als een sector met relatief beperkte middelen. Het feit dat mondiale problemen de afgelopen veertig jaar niet zijn opgelost kan niet louter op het conto van de ‘falende' ontwikkelingssector geschoven worden. Wat Grotenhuis wel bepleit is dat ontwikkelingsbeleid van typisch westers project wordt getransformeerd naar een werkelijk mondiaal proces van armoedebestrijding, waarin "culturele, sociale en religieuze diversiteit zijn weerslag krijgt in modellen, strategieën en instrumenten."

 


Dat wordt nog een hele klus, denkt Grotenhuis, omdat het gevoel van urgentie ontbreekt. Armoede is nu toch vooral ‘collateral damage'. Het westen houdt zich voornamelijk bezig met problemen als het opraken van de olievoorraden en het stokken van de economische groei. De ontwikkelingssector heeft het in dit klimaat niet gemakkelijk. Dankzij de roep om transparantie wordt vaak gekozen voor goed meetbare doelstellingen. Wat Grotenhuis betreft zou de focus echter moeten het liggen op het veranderen van machtsverhouding.

 


Uit elke pagina van ‘Geloven dat het kan' stijgt het engagement van Grotenhuis op. Zonder achtergrond in de ontwikkelingssector is het boek echter zo nu en dan taaie kost. Er komt heel wat jargon voorbij. Niettemin is het boek een welkome aanvulling in de publieke discussie. Want vaak zijn het journalisten en politici die het hoogste woord voeren en blijft het vanuit de sector angstig stil...

 


Geloven dat het kan.

 


Nieuwe perspectieven op ontwikkeling, macht en verandering

Uitgeverij Ten Have

174 pagina's

Winkelprijs € 14,99

ISBN 9789025959425