nl
Zo doen alle openbare scholen hier aan fondsenwerving. En dan gaat het niet om de extra's voor het schoolreisje of de kerstviering, maar om de financiering van wezenlijke programma's die in Nederland gewoon in het lespakket zitten. Afgelopen weekend waren we bij de jaarlijkse veiling van de buurtschool van onze jongste zoon. Ik had wat meegeholpen aan de voorbereiding, maar had werkelijk geen idee hoe groots zoiets er in de praktijk aan toe gaat. Een dik betaalde professionele veilingmeester, prijzen als een cruise naar Afrika en wij verkleed in galaoutfit. Dat had ik niet verwacht bij een school waar bijna de helft van de kinderen gratis lunches krijgt, wat betekent dat de ouders letterlijk tegen de armoedegrens aan zitten. Toch wordt op zo'n avond een slordige 68.000 dollar opgehaald door niet meer dan 150 mensen (duidelijk de ouders van de andere helft). Lang leve de inkomensongelijkheid! Maar voor komend jaar zijn hiermee de knutselles, muziekles en de schoolbibliotheek weer gefinancierd.
Ook ben ik actief voor Habitat for Humanity. De organisatie die in Nederland geld ophaalt voor armoedebehuizing in ontwikkelingslanden, is hier in Amerika voornamelijk actief voor betaalbare woningen in eigen land. Geen overbodige luxe in een land waar op dit moment de helft van de laagste inkomensgroepen het risico loopt dakloos te worden. Met een klein team zijn we bezig met de organisatie van de allereerste Build-A-Thon in Amerika die dit jaar al honderdduizenden dollars moet opleveren. Het is ongelofelijk hartverwarmend te zien hoeveel hulp we krijgen van bedrijven, kerken, het leger en studenten. Een telefoontje blijkt vaak al genoeg om een enorme donatie in materialen binnen te krijgen. Het lijkt wel of iedereen juist nu in de bres wil springen zodat meer arme gezinnen hier in de buurt hun eigen huizen kunnen bouwen.
Als laatste ben ik lid geworden van een "gilde" van Nederlandse vrouwen dat geld ophaalt voor het kinderziekenhuis Seattle Children's. Met ietwat kneuterige fondsenwervingsevents proberen we wat terug te doen voor de gemeenschap van Seattle waar we te gast zijn. En al haalt het Nederlandse gilde zelf maar weinig op, vergis je niet, ook hier gaat het uiteindelijk om groot geld. Het kinderziekenhuis heeft vorig jaar een slordige 40 miljoen dollar opgehaald via 750 van deze vrijwilligersgildes die zich aan het ziekenhuis hebben verbonden. Geld dat direct ten goede komt aan de ziekenhuisrekeningen van kinderen die geen ziektekostenverzekering hebben. En wier families zonder dit "fonds voor de onverzekerden" anders hopeloos in de schulden raken. 40 Miljoen dollar voor het lokale kinderziekenhuis: dat is meer dan de jaarlijkse inkomsten van Warchild, Cliniclowns en Kika samen!
Met mijn Europese bril op vraag ik me steeds af of dit de meest efficiënte manier is om zaken te regelen. Zou het niet veel makkelijker zijn als iedereen gewoon een beetje meer belasting betaalde en bijvoorbeeld een verplichte ziektekostenverzekering zou krijgen? Maar als je daarover begint lijken de meeste Amerikanen een allergische reactie te krijgen. Door de overheid geregelde solidariteit gaat de meesten echt een stap te ver. Amerikanen zijn vrijgevig maar het moet wel vrijblijvend blijven.
Sofie Vriends schrijft vanuit Amerika voor FM regelmatig over haar ervaringen.
