Verwarring

Het Keurmerk is gelanceerd. Met een grote K wel te verstaan. En het Keurmerk gaat onder ander over de Activiteiten, de Output en het Effect. Ook allemaal met hoofdletters. Óf het zijn eigennamen, óf het is zo bijzonder dat je uit eerbied kapitalen gebruikt. Men zal wel een communicatief effect op het oog hebben, zoiets al bij Dé Bank. En wat daarmee gebeurd is hoef ik u niet uit te leggen.

Vooropgesteld, ik ben altijd een warm voorstander geweest van ten minste twee zaken die de initiatiefnemers van het Keurmerk beogen. De eerste is: maak zaken niet onnodig ingewikkeld, de tweede: houd rekening met het feit dat organisaties verschillen (bv. in grootte). En op beide punten is in de komende jaren nog heel wat winst te boeken. Maar niet alles kan en niet alles hoeft tegelijk.

De vervlechting van de code Wijffels met het Keurmerk oude stijl is een grote operatie geweest. Dat ligt achter ons en nu is de sector en is de consument gebaat bij een periode van rust. Eerst nu ervaring opdoen en dan over een poosje weer verder kijken. Inderdaad: of het eenvoudiger kan en of het CBF-keur gecategoriseerd kan gaan worden. "Eenvoudiger" is overigens iets anders dan versimpeld.

Maar dan lees ik de polemiek en raak in verwarring. Want wat is het dat ISF en de SNGDT nu precies beogen? Wil men een concurrerend keur in de markt zetten? De hoofdletters en naamgeving wijzen in die richting. Of wil men het CBF helpen het gelijknamige keur verder te ontwikkelen? De "ombouw-brief" van 28 augustus lijkt daarop te wijzen.

Gezien de plaats van het Instituut voor Sponsoring en Fondsenwerving in "het bestel" kan ik het streven naar een eigen keur nog wel snappen. ISF pretendeert immers de belangenorganisatie te zijn van "alle lokale en regionale fondsenwervende instellingen" (een branchevereniging is echt iets anders, maar dat terzijde!). Het overgrote deel van de leden van het ISF doet fondsenwerving "erbij". Die organisaties zijn van een heel andere snit dan de leden van de VFI en een eigen keurmerk kan aantrekkelijk voor hen zijn. Even los van de verwarring voor de consument, overigens.

Maar bij de SNGDT- stichting Nationale Goede Doelen Test- vind ik het lastiger te begrijpen welke positie men kiest. Deze stichting heeft als doel "het bevorderen dat zowel goede doelen organisaties als donateurs meer resultaatgericht gaan denken en handelen". Een actueel en nodig doel, en ik heb veel waardering voor het CHAMP-initiatief van de stichting. Dat is een stap op de goede weg, al is het zeker niet de alleenzaligmakende methode op het gebied van de Activiteiten, de Output en het Effect. De SNGDT dus als luis in de pels, als uitdager en als stimulator- die rol snap ik. Maar dat is een andere dan die van ISF. Om die beïnvloedende rol blijvend goed te kunnen vervullen, is het nodig je hand niet te overspelen en vooral niet in de rol van belanghebbende partij terecht te komen. En dat lijkt nu wel te gebeuren.

Waarom ik deze conclusie trek? Dat komt door die "ombouw-brief". In hun ijver om iedereen te laten weten dat zij het bij het rechte eind hebben, lopen ISF -en vooral SNGDT- zichzelf heel hard voorbij en struikelen over hun eigen benen.

Waarom eerst een eigen Keurmerk introduceren om vervolgens met een -overigens vrijwel onbegrijpelijk- "ombouw-idee" te komen? En wat een verrassing: "Het ISF en de SNGDT zijn zeer enthousiast over het ombouw-idee". Het zou gek zijn als dat níet zo was, maar het zou nog gekker zijn als het CBF het óók was. En dan misschien nog niet eens zozeer vanwege de inhoud, maar vanwege de manier waarop dit gaat. Want: "op het moment dat wij ervan overtuigd zijn dat het huidige CBF-Keur omgebouwd wordt zoals in deze brief beschreven, zullen het ISF en de SNGDT hun 'keurmerk-activiteiten' volledig richten op het waar mogelijk ondersteunen van het CBF bij het snel en succesvol realiseren van de ombouw". Als je zo laat blijken de andere partij eigenlijk niet echt serieus te nemen, dan is het Effect geheel averechts. En dat is jammer. Jammer voor de goede bedoelingen van de initiatiefnemers, jammer voor de kwalitatieve ontwikkeling van het CBF, jammer voor de kracht van het merk CBF-keur, en uiteindelijk: jammer voor het goede doel.