nl
In het moddergevecht rond de verkiezingen kom je onderwerpen die te maken hebben met goede doelen nauwelijks tegen. Logisch tegen de achtergrond van een gigantische financiële crisis en twee oorlogen. Maar enig graafwerk in de verkiezingsprogramma's en artikelen in de vakbladen levert toch heel wat op. Van standpunten tot details over het geefgedrag van beide kandidaten. Wat meteen opvalt is dat, waar McCain uitblinkt in een gebrek aan standpunten en Obama een waslijst aan punten over non-profits en vrijwilligerswerk in zijn verkiezingsprogramma heeft opgenomen.
Democraten
Obama lijkt de trend die is ingezet ten tijde van Clinton door te willen zetten. De Democraten zien van oudsher veel in samenwerking tussen de overheid en non-profits. Waarbij de non-profits kunnen worden ingezet als verlengstuk en partner van de maatschappelijke taken van de overheid. Clinton heeft in de jaren negentig zwaar geïnvesteerd in de betrokken burger met de oprichting van AmeriCorps, de Amerikaanse versie van de maatschappelijke stage. Ook Obama zet het gedachtegoed van de betrokken burgers centraal bij het oplossen van maatschappelijke problemen. Zo wil hij het aantal plaatsen voor AmeriCorps uitbreiden van 75.000 naar 250.000 per jaar en ook de inzet via het PeaceCorps verdubbelen . Daarnaast wil hij een apart stimuleringsfonds dat best practices van non profit kan uitlichten om de professionalisering van hele sector te ondersteunen. En net als in het Verenigd Koninkrijk wil hij een speciaal departement oprichten, dichtbij de centrale macht, dat al deze activiteiten gaat coördineren. Vervolgens heeft Obama plannen om op de vlakken onderwijs, welzijn en de gezondheidszorg die onder Bush sterk zijn vermarkt de overheidsregulering weer te versterken. En partnerships te zoeken met non-profits om de gigantische problemen die spelen het hoofd te bieden.
Republikeinen
Toch hebben ook de Republikeinen een lange geschiedenis met non-profits en filantropie. Maar wel vanuit een heel andere visie:die van een civil society als alternatief voor het vangnet van de staat. De huidige republikeinse president Bush in zijn twee termijnen geïnvesteerd in het promoten van vrijwilligerswerk. Onder zijn scepter is bijvoorbeeld het CitizensCorps verrezen dat vrijwilligers traint om in te zetten bij rampen. Ook hebben onder Bush religieuze organisaties, die hij het "leger van compassie" noemt, een nieuwe status gekregen waardoor zij meer subsidie van de overheid kunnen ontvangen. Hoewel hem dat flinke weerstand heeft opgeleverd onder de seculiere Democraten zijn zowel Obama als McCain van plan hem hierin te volgen. In hoeverre McCain de lijn Bush verder zou doorzetten is niet geheel duidelijk. John McCain heeft weinig historische banden met de non-profit wereld en er zijn maar weinig uitspraken van hem bekend over welke richting hij in wil gaan.
Wie geeft wat?
Wat wel bekend is hoe filantropisch de kandidaten zelf eigenlijk zijn. McCain heeft in het jaar 2007 26% (ruim $ 100.000) van zijn inkomen gegeven aan filantropische doelen. Saillant detail is dat het meeste geld via zijn eigen foundation geschonken wordt aan de scholen van zijn eigen kinderen. Het geefgedrag van zijn vrouw (die ongeveer 100 miljoen $ waard is) is niet bekend gemaakt. Obama en zijn vrouw hebben in 2007 5,7% (ruim $ 240.000) van hun jaarinkomen gegeven aan goede doelen. De beduidend minder rijke vice-presidentskandidaten doen het wat zuiniger aan, Palin gaf vorig jaar 2% en Biden een schamele 0,3% van zijn jaarinkomen.
Het blijft natuurlijk de vraag, wie er ook wint, of er met de recente uitkoop überhaupt financiële ruimte is om wat voor plannen dan ook waar te maken. Een ding is in ieder geval wel zeker. Het aantal mensen in nood dat hulp nodig zal de komende tijd alleen maar toenemen. En om de sociale problemen het hoofd te bieden zal de komende president goede doelen meer nodig hebben dan ooit tevoren.
Sofie Vriends (voorheen VFI) rapporteert namens FM regelmatig vanuit de VS
