Theo Ruyter heeft een punt

Vorig najaar richtte Theo Ruyter het Comité tegen de Goede Doelen Gekte op, geïrriteerd door de zoveelste hippe actie waarbij Nederlandse jongeren hun ‘eigen foundation' in Afrika konden winnen. Zo kijken we tegen ontwikkelingssamenwerking aan, betoogt Ruyter. Als een kortstondig, lekker speeltje. Vroeger koloniseerden we ontwikkelingslanden, nu helpen we ze. De gevolgen lijken sterk op elkaar: een negatief zelfbeeld, verlies van zelfrespect en zelfredzaamheid. De ‘epidemische helpzucht' voorziet bij de gevers in een immense behoefte, getuige de wildgroei aan doe-het-zelvers. Wie beoordeelt hun effectiviteit? Wie kijkt hoe het op de lange duur gaat met de dankbare ontvangers? Dergelijke fundamentele vragen die grote ontwikkelingsorganisaties zich inmiddels gelukkig steeds vaker wél stellen, zijn bij de kleintjes nog ver weg. Te druk.

Ruyter heeft nu een Meldpunt Twijfels over Goede Doelen opgericht, voor klachten over ontwikkelingsorganisaties.

Storm zal het niet lopen bij het Meldpunt. Dat deed het bij eerdere donateurs- en klachteninitiatieven ook niet. Maar dat neemt absoluut niet weg dat Ruyters stem gehoord moet worden. De discussie die hij oproept, wordt namelijk níet gedekt door keurmerken en supertransparantie. Ruyter confronteert de weldoeners met pijnlijke vragen. Theo Ruyter heeft een punt.