Wie is de eerste in de filantropische sector die opstaat en roept: sorry!. Zo langzamerhand is onze sector toch wel aan de beurt. En zo moeilijk is het nou ook weer niet. Heel vroeger betekende het woord nog "pained at heart" en sommigen beweren dat het ook nog iets met schuld en boete van doen heeft. Maar in de huidge oppervlakkige flapuit cultuur hoeft dat allemaal niet meer. Want "sorry" betekent dezer dagen toch niet meer dan "had ik maar" en "als ik geweten had dat, dan...!"?
Een paar suggesties dan maar. Als ik geweten had dat die sector filantropie zo belangrijk was, dan was ik vorig jaar natuurlijk wel op Civil Society verschenen. Als we geweten hadden dat de beurs zo zou zakken, hadden we ons natuurlijk nooit aan de beleggingsregels voor goede doelen gehouden. Als we geweten hadden dat we niet elke Tsunami-euro aan een Thais vissersbootje konden koppelen, dan hadden we die hele inzamelingsactie nooit gehouden!. Als ik geweten had dat mijn gift ook naar het salaris van de directeur (natuurlijk met bonus!) gaat , dan had ik natuurlijk nooit gegeven. Als ik geweten had dat ik het vertrouwen in het CBF-keur schaadde, dan had ik nooit dat onderzoek laten doen. De civil society draait nog niet door, maar het zou zo maar kunnen! Sorry?
nl
