Voor elk goed doel is het een nachtmerrie. Een van je medewerkers gaat vreselijk in de fout en dan is het publicitaire spel op de wagen. Maar uitsluiten kun je dit soort risico’s nooit en daarom is het intussen algemeen aanvaard dat organisaties die vrijwel geheel afhankelijk zijn van hun goede reputatie een crisisplan hebben klaarliggen. Goede doelen is het afgelopen decennium ingepeperd dat zo’n plan dus geen luxedingetje is. De belangrijkste adviezen zijn intussen voor iedereen beschikbaar, waaronder deze: kom zelf als eerste met slecht nieuws naar buiten. Daardoor is de kans het grootst dat uw organisatie aan de bal blijft en niet zelf een speelbal wordt voor de pers of een dankbaar slachtoffer in de social media. De snelheid waarmee slecht nieuws tegenwoordig naar buiten komt via twitter of facebook is die van een dumdumkogel.
Onbegrijpelijk en onvoorstelbaar is het daarom dat wij toch weer uit de pers – in dit geval het Duitse blad Der Spiegel – moeten lezen dat Greenpeace 3,8 miljoen euro is kwijtgeraakt door een fout van een financieel medewerker.
De man is intussen ontslagen en er is al allerlei intern onderzoek gestart, meldt Greenpeace op haar site. Daaruit valt op te maken dat deze affaire niet van de laatste 24 uur is. Alle kans dus om het nieuws via media te voor te zijn en zelf met een stevig statement te komen.
Daardoor verliest Greenpeace niet alleen een majeure, door donateurs opgehoeste som gelds, maar ook een niet in geld uit te drukken stuk van haar geloofwaardigheid.
Dom, dom, dom.
U had nog geen crisisplan klaarliggen, omdat uw organisatie niet zoiets kan overkomen?
Niet? Dat is dan minstens zo dom. En misschien nog wel dommer.
Governance & Finance