Uw correspondent in Londen moet voor zijn werk nogal veel reizen en nog steeds verbaast hij zich over het grote aantal Nederlanders dat hij overal tegenkomt. Uit de statistieken leren we telkens weer dat export de motor is van onze economie en als ik zie hoeveel Nederlandse bedrijven overal actief zijn, verbaast me dat niets. Maar het zijn niet alleen de producten, zoals Heineken, het zijn ook de Nederlanders. In de Alzheimer-beweging zijn (voormalige) Nederlanders actief in de VS, Canada, Australië en Nieuw Zeeland (directeur), terwijl de Zuid-Afrikanen vaak Afrikaans spreken en Nederlandse namen hebben. De verantwoordelijke van Pfizer Europa is een Nederlander. Mijn collega-directeur van MS International is een Nederlander en er zitten er ook aardig wat in NGO's die actief zijn rond de Wereldgezondheidsorganisatie in Geneve. Ik heb een keer in een vliegtuig van Caïro naar Dubai gezeten, op zoek naar een goede congreslocatie in het Midden-Oosten en prompt zat ik naast een Nederlander (die me nog een goede tip gaf over afdingen in Egypte!).
In Londen zitten ze bij voorkeur op het terras, ook als het net nog wat koud is, juist dan - maar met de jas aan. Ze roken wat meer dan gemiddeld en anders zijn ze wel herkenbaar aan hun grote mond.....
En nog op een andere manier kom je ze tegen. Onlangs was ik een weekendje weg geweest naar München en in de Alte Pinakotheek, het mooiste museum aldaar hangt het vol met Hollandse meesters. Onze jaarlijkse conferentie vond plaats in Toronto, Canada en op de laatste dag was ik nog vlug even de Art Gallery of Ontario ingeglipt. En ook hier weer talloze schilderijen uit onze Gouden Eeuw, verrassend gemixt met nieuwer werk uit Noord-Amerika, bijvoorbeeld in een zaal met portretten van Frans Hals en Rembrandt tussen 20e eeuwse portretten; en in een andere zaal was hetzelfde gedaan met landschappen.
Al schrijvende dringt zich de vraag op hoe dit te rijmen valt met het huidige naar binnen gekeerde politieke en maatschappelijke klimaat in Nederland, waar politici om de andere zin moeten verklaren dat ze echt geen bevoegdheden meer gaan overdragen aan Europa. Ze moeten dat wel doen, anders worden ze niet herkozen. En waar de pers zo bang is om voor politiek correct te worden uitgemaakt dat populistische partijen tegenwoordig de meeste aandacht krijgen. Wat is er dan zo veranderd? Blijkbaar zitten alle kosmopolitisch ingestelde Nederlanders in het buitenland en dat zijn er heel veel. Ze worden gewaardeerd om hun openheid, informeel gedrag en het zoeken naar praktische oplossingen. Zitten er zoveel in het buitenland dat de balans in eigen land is verstoord? Soms lijkt het er wel op. Laten we met z'n allen terugkomen, juist voor de volgende verkiezingen, en stemmen op partijen die begrijpen dat onze belangen liggen bij een open economie en betrokken omgaan met de rest van de wereld.
Internationale filantropie
Overal Nederlanders
25 april 2011
Opinie | Marc Wortmann | Internationale filantropie