nlOp allerlei plaatsen in de samenleving wordt steeds openlijker getwijfeld aan de effectiviteit van de hulp. Ook de kritiek van intellectuelen uit ontwikkelingslanden zelf groeit.
De sector steekt de hand in eigen boezem. Zo suggereerde de directeur van Oxfam Novib begin dit jaar een parlementair onderzoek naar ontwikkelingssamenwerking.
Pikant onderdeel van het debat zijn de zogenaamde ‘draagvlakactiviteiten'' die vele jaren lang door Koenders' ministerie flink zijn gesubsidieerd. Volgens Koenders een ‘blinde vlek'. Dit jaar gaat het mes erin. Inderdaad: een beetje gek, om zo te investeren in een gunstige publieke opinie over het eigen beleid. De combinatie van de crisis en het tanende geloof in het ‘zelfbedrog van de filantropie' (Ruyter) maakt dit hét moment om eindelijk álle pijnlijke waarheden over ontwikkelingshulp op tafel te krijgen. Niet langer geflatteerd door al te positieve berichtgeving uit eigen koker. Misschien is dit de tijd om over te stappen op een heel ándere manier van investeren in ontwikkelingslanden. Met minder zelfbedrog en meer respect.
