nl
Nationale parlementen durven de groeiende geldbergen van hun superrijken niet stevig te belasten. Bang dat die hun geld wegsluizen naar belastingparadijzen.
Daar zit deels waarheid in. Deels want er zijn onder hen niet alleen fiscale egoïsten, maar ook (en steeds meer) brave betalers. Een heel wrang voorbeeld van de eerste groep, is de zonderlinge uitvinder/ondernemer Elon Musk. Musk ontvluchtte onlangs het belastingregime van het land dat hem hielp de rijkste ter wereld te worden. Als u dit leest is hij goed voor een duizelingwekkende 201.000.000.000,-. De oproep van de Amerikaanse politicus Rob Ponta had hem in de benen gebracht. Ponta zei: ‘We gaan aan mensen die het extreem goed hebben, vragen om mensen die het moeilijk hebben een beetje te helpen.’ Met ‘vragen’ bedoelde hij natuurlijk ‘opleggen’. Extra vermogensbelastingen dus. Een initiatief dat wereldwijd aansluiting begint te vinden, want de kloof tussen arm en rijk is anno 2021 net zo diep als die tussen zonnekoningen en slaven. Zit u goed? Alleen de 500 rijksten bezitten al 7.600 miljard! Ter vergelijking: wij brengen in ons welvarende landje slechts 300 miljard in het blauwe laatje.
Het gekke is: diezelfde Musk staat op de geefbelofte van Bill Gates: ‘Ik beloof 50% weg te geven aan filantropie.’
Privaat geld voor de publieke zaak en zo.
Dat gaat goed zo lang geefgeld swimming pool money is ten opzichte van de ocean budgets uit belastingen. Maar de invloed van privaat geld op de publieke zaak neemt sterk toe. Saillant: zelfs de 211 altruïstische miljardairs op www.thegivingpledge.org zagen hun vermogen sinds de oprichting in 2011 klimmen. Van 376 miljard tot 734 miljard. Ze kunnen nota bene niet genoeg weggeven om de groei van hun rijkdom bij te benen. Dat is ziekelijk en verontrustend. De Musk Foundation doneerde deze maand lachend 100 miljoen om CO2 opslag te verbeteren. 100 miljoen. Daar doet onze Tweede Kamer 100 jaar over.
MacKenzie Scott, de ex dame van nummer 2 rijkaard Jeff Bezos , werd beroemd door meteen na haar scheiding op The Giving Pledge te verschijnen. Zij kreeg een alimentatie mee die de inkomsten van menig land overschrijdt. Van de bijna 60 miljard heeft ze inmiddels 3 miljard doorgekopt. Dat is niet schenken, maar zoals Nederlandse fondsen ongeveer werken: alleen het rendement op het (bron)vermogen wordt weggegeven. Op de site belooft MacKenzie echter monter dat zij anders dan die fondsen door gaat ‘until the safe is empty’. Dat wordt nog een stevige IN/UIT competitie tussen haar en haar beleggers.
Niet voor niks trekt het onlangs verschenen (jaarlijkse) Ongelijkheid Rapport van Oxfam Novib steeds meer aandacht. Hoog tijd voor een sympathieke interventie. U en ik gaan de tijd niet meemaken dat landen wereldwijd 1 fiscaal front vormen, maar wat te denken van vrijwillig meer belasting betalen? Types MacKenzie zijn misschien wel te overtuigen hun geefbeloftes na te komen door ook te schenken via hun overheden. Al dan niet geoormerkt: dit vrijwillige bedrag graag door storten naar de milieuminister. Via deze indirecte en democratische weg stimuleren ze immers ook mooie missies als betere gezondheidszorg en duurzaamheid. Wie uit onze eigen Quote 500 zou te porren zijn om zowel filantropie als fiscus te helpen?
Werkt heel simpel: onder in het blauwe formulier een extra BOX opnemen: ‘Hierbij machtig ik mijn nationale belastingdienst bedrag X af te schrijven van mijn almaar groeiende vermogen.’ Kan nu niet. Mag nu niet. Dus in de benen kamer en kabinet. Voeg dat geef-hokje toe.
OPROEP
De Dikke Blauwe is nieuwgierig: wie is VOOR en wie is TEGEN het in gang zetten van een lobby om vrijwillige belasting mogelijk te maken?
Laat het weten door hieronder even te klikken.
U antwoordt als gever of als vrager (want vragers met eigen missies zien misschien liever niet dat grote giften ook via de collectiviteit gaan).
O Ik ben VRAGER en ben VOOR/TEGEN een lobby voor schenken via de overheid.
O Ik ben GEVER en ben VOOR/TEGEN een lobby voor schenken via de overheid.
Uw reactie kan naar redactie-dedikkeblauwe@walburgpers.nl
Tax & Legal
