Meer toezicht op toezicht!

Bij alle rumoer rond de Geefwet dreigt een andere voor onze sector uiterst relevante regeling vrijwel geruisloos voor grote bestuurlijke schade te gaan zorgen. Vanaf 1 januari worden nieuwe regels van kracht over het maximeren van het aantal commissariaten voor grote vennootschappen en stichtingen die een jaarrekeningenplicht kennen. In die laatste categorie valt een flink aantal charitatieve organisaties, zoals WNF. Deze organisaties kunnen nu nog beschikken over RvT's die niet zouden misstaan bij een beursgenoteerde onderneming. Met een maximering tot vijf commissariaten (waarbij een voorzitterschap dubbel telt) dreigen zeer negatieve effecten. De animo van ervaren toezichthouders voor minder goed betaalde of zelfs onbetaalde commissariaten zal afnemen, terwijl hun prijs in een krimpende markt zal oplopen. Dit zal sterke afbreuk doen aan de kwaliteit van het toezicht. Beide effecten zullen nog sterker gelden voor voorzitters. Waar de WNF's van deze wereld nu nog Triple A-leider zoals Ed Nijpels, Hans Wijers, Karel Vuursteen en Antony Burgmans om niet kunnen inzetten, zullen ze in de toekomst van lieverlede genoegen moeten nemen met minder ervaring en - niet onbelangrijk - minder invloed in het toezicht. Dat is voor de marktleiders in de for profit-sector ongetwijfeld niet acceptabel; waarom zou het dat voor de marktleiders in de non profit-sector wél zijn? Het streven om het ‘old boys network' te doorbreken is prijzenswaardig, maar voor veel civil society-organisaties lijkt de nieuwe wet het kind met badwater weg te gooien. Bij alle drukte rondom de Geefwet lijkt me dit een zaak waarvoor de SBF zich hard zou moeten maken.