‘Schandalig’. ‘Populistisch’. ‘Arbitrair’. ‘Onmogelijk’. ‘Vermakelijk’. ‘Verrassend’.
Alle kwalificaties kwamen vorig jaar voorbij toen wij onze De DikkeBlauwe100 bekendmaakten in de pionierseditie van onze jaargids. De publicatie van deze ranglijst met de 100 ‘invloedrijkste personen in de Nederlandse filantropie’ leidde tot onze grote opluchting precies tot de beroering waarop we gehoopt hadden… Want in kaart brengen wie in filantropisch Nederland nu eigenlijk de meeste invloed uitoefent, is op zichzelf al een statement en wat ons betreft ook beslist meer dan een publicitair stuntje.
Behalve dat ze de ijdelheid van de verkozenen strelen en de ego’s van de niet-verkozenen danig kunnen kneuzen, geven verkiezingen ook uitdrukking aan een algemeen gevoel van waardering en van erkenning. Altijd in de wetenschap dat de gelauwerden vaak model staan voor het beste wat een sector of beroepsgroep te bieden heeft. De winnaars fungeren dan als rolmodel. Of als breekijzer om de piketpaaltjes van een sector eens brutaal te verplaatsen. Wat? Díe op een filantropielijst? Nou ja zeg, zijn ze gek geworden daar bij Filanthropium?!
Zo is een ranglijst voor het nog jonge Land van Goed Doen ook een eye opener.
Natuurlijk hebben wij er geen enkele illusie over. Als onze nieuwe ranglijst volgende week donderdag wereldkundig wordt gemaakt – met een verrassende, nieuwe, maar volledig terechte winnaar… - is die Top100 natuurlijk alleen maar héél belangrijk voor de mensen die er wél op staan. En niet voor de mensen die er níet op staan. De personen in onze nieuwe ranglijst weten dat ze in elk geval voor een jaar ‘hot’ zijn. En als u daar niet bij hoort: volgend jaar nog beter goed doen en op naar De Dikke Blauwe.3!
P.S.: In de nieuwe jaargids De Dikke Blauwe.2 (hoofdstuk B.1) vindt u een uitgebreide toelichting op en verantwoording van de wijze waarop de verkiezing tot stand is gekomen.
De Dikke Blauwe