Innoveren ná crisistijd: de eerste grote lessen geleerd

Innoveren ná crisistijd: de eerste grote lessen geleerd
Innoveren ná crisistijd: de eerste grote lessen geleerd
11 juni 2020
Opinie | | Fondsenwerving

Mijn interview ‘Innovatie: Hoe pakt Unicef dat nou aan’ , dat eind maart in De Dikke Blauwe gepubliceerd werd, vond plaats binnen een uitgebreider onderzoek naar innovatie binnen goede doelen, waarvan de resultaten na de zomer zullen worden gedeeld. Waar staan we, hoe tevreden zijn we daarover en hoe wordt het aangepakt? Wat zijn uitdagingen, is er behoefte aan versnellers en zo ja welke? 

Rode draad

Door COVID-19 kwam ook dit innovatie-onderzoek tijdelijk stil te liggen. Begrijpelijkerwijs hadden de goede doelen even iets anders aan hun hoofd. In de ruim tien interviews die al plaats hadden gevonden, was echter wel al een rode lijn te ontdekken: vaak ontbreekt de urgentie. Of, waar die al wordt gevoeld, wordt die niet door de hele organisatie gedragen. Een meermaals gehoord antwoord op de vraag wat innovatie binnen de organisatie zou kunnen versnellen, was dan ook: een crisis, de noodzaak om te innoveren. Het gaat te goed om innovatie echt top-of-mind te laten zijn.

Donateur trouwer dan gedacht

Een paar maanden geleden stond de fondsenwervende wereld daadwerkelijk op zijn kop. Covid-19 zorgde ervoor dat plotsklaps alle straatwervingactiviteiten moesten worden stopgezet. Een tijd lang was het niet duidelijk of het überhaupt gepast was om door te gaan met de andere fondsenwervende activiteiten. Ondertussen zijn er tal van marktonderzoeken gepubliceerd, en blijken de donateurs ons trouwer dan gedacht. Activiteiten worden weer langzaam opgestart, aangescherpt, aangepast, vaak in nauwe afstemming met de wensen van de donateur. 

Langere termijn

Innovatie was opeens noodzaak, althans, innovatie van de bestaande kanalen. Het was interessant om te zien hoe verschillend organisaties omgingen met de innovatie gericht op de wat langere termijn (horizon 2, de stap na die incrementele innovatie van de bestaande activiteiten). Sommige organisaties zetten er nu juist vol op in, gebruikten de tijd om volop te innoveren, concepten te bedenken, en uit te testen. Andere organisaties zetten juist die innovatieactiviteiten tijdelijk on hold, bevroren die budgetten om vol te redden wat er te redden viel.

Wat zijn de inzichten?

Nu de fondsenwervende activiteiten weer langzaam terugkeren naar de activiteiten van weleer is het goed te kijken naar een aantal van de inzichten die de crisis m.i. hebben geleverd:
  • Bereidheid voor steun, behoefte aan persoonlijk contact en betrokkenheid bij onze trouwe supporters bleek vaak veel groter dan verwacht;
  • De breed gevoelde noodzaak voor een breder portfolio van succesvolle fondsenwervende technieken; 
  • De noodzaak voor het helder definiëren wie nu echt de strategische partners zijn, die ook in crisistijd strategisch meedenken;
  • De noodzaak om als organisatie snel te schakelen, buiten de bestaande processen en systemen, liet zien dat deze vaardigheid bij veel organisaties allang aanwezig is. 

Business as usual?

Interessant wordt nu om te zien welke (blijvende) lessen er gaan worden getrokken uit deze crisis. De samenleving is veranderd, en zal blijvend veranderen. Een volgende uitdaging zal zich hoe dan ook aandienen; de vraag is niet of, maar wanneer. Gaan we als goede doelen weer terug naar business as usual, of gaan we echt dingen anders doen? De noodzaak voor portfoliomanagement van onze set aan fondsenwervende technieken is evidenter dan ooit, gecombineerd met het uitwerken van diverse scenario’s. 

De volgende crisis…

Maar niet alleen dat. Was er intern voldoende slagkracht tijdens de crisis? Kon er snel worden geschakeld met een team van vernieuwende denkers, zowel in- als extern? Zo nee: hoe bereid je je als organisatie dan voor op een eventuele volgende crisis? Zo ja: waarom dit proces niet wat vaker inzetten om daadwerkelijk vernieuwen, ook zonder crisis. Hoe gaan we optimaal inspelen op die behoefte aan persoonlijke betrokkenheid van onze supporters? Biedt dit niet juist kansen om slagvaardiger te zijn en gezamenlijk te innoveren?   
De ontstane situatie roept om de befaamde quote van Charles Darwin: It is not the strongest of the species that survives, nor the most intelligent that survives. It is the one that is most adaptable to change.

Snel schakelen

Na de afgelopen periode kan toch niet meer ontkend worden dat de noodzaak om snel te kunnen schakelen, om in te zetten op meer diverse technieken cruciaal is. Uiteindelijk wil je voorbereid zijn. In slagkracht en in technieken. Maar ook zonder crisis optimaal de kansen pakken die er liggen als organisatie. Zijn we dat niet uiteindelijk aan onze donateurs, onze missie en aan onszelf verschuldigd?
 
Lees het artikel: Innovatie: Hoe pakt Unicef dat nou aan’
►Wilt u meer bijdragen lezen van DDB Expert 'Innovatie' Ellen Janssens? klik hier.