Vlak voor ons zomerreces schonken wij uitgebreid aandacht aan de benoeming van Theo Schuyt als hoogleraar ‘Filantropie en sociale innovatie’ aan de Universiteit Maastricht op 18 juni. Schuyt hield toen een pleidooi voor een nieuwe onderzoeksrichting ‘geronto-filantropie’. Wie zijn die rijke ouderen die verantwoordelijk zijn voor ‘De Gouden Eeuw van de Filantropie’? Wat beweegt hen om goed te doen en majeure vermogens niet aan hun kinderen, maar aan het goede doel over te dragen? Ellen Greve, directeur van KNGF, las het stuk over Schuyts oratie in haar vakantie, voelde haar bloeddruk stijgen en klom gelijk in de pen.
"In editie nr. 27 van Filanthropium Journaal wordt op diverse plaatsen geschreven over de oratie van de heer Th. Schuyt. Nu heb ik de heer Schuyt hoog zitten. Het lijkt de laatste tijd echter in toenemende mate bon ton te worden om goede doelen (ik blijf me overigens verzetten tegen deze vreselijk clichématige terminologie, die alleen zinvol gehanteerd kan worden bij de notaris) af te serveren als een stel amateurs. Ophouden daarmee. Ik herken me daar totaal niet in en ik denk de meeste van mijn collega's niet. De meeste (commerciële) bedrijven kunnen nog een puntje zuigen aan het niveau van de sector. Natuurlijk, alles kan altijd beter, en zijn we daar niet dagelijks mee bezig? Maar als amateuristisch worden weggezet door mensen die de sector blijkbaar niet goed kennen is volstrekte nonsens.
Verder wordt de term geronto-filantropie gebezigd. Nog zo'n monstrum. Is dit scoren voor de bühne? Het is toch een uiterst beledigende term richting een groep donateurs waar wij allen het in toenemende mate van moeten hebben en die de meeste goede doelen (sic) zeer koesteren? Ik zou het niet in mijn hoofd halen mijn oudere donateurs zo te classificeren. Wat een dedain! Of mis ik hier de humor? Ik noem Schuyt toch ook niet geronto-professor? Of mijzelf geronto-directeur?
Tot slot. Lees ik nu een pleidooi voor nieuwe contractvorming, ter beperking van bureaucratie? Huh? Formalisatie leidt altijd tot bureaucratie en ik vraag me dus af hoe dit leidt tot minder overregulering. Hoe wordt deze bewering gestaafd? Het is hoogstens een verschuiving van het ene stapeltje naar het andere en wat schieten we daar netto mee op? Daar worden alleen consultants beter van."
"PS Gaan we straks het werven van erfstellingen necro-filantropie noemen?"
nl
