Impact: het blijft lastig

14 oktober 2010
Opinie | | Governance & Finance

AMSTELVEEN (14 oktober) - Het was gisteren weer een Babylonische spraakverwarring, de discussie over "impact" die werd gevoerd voorafgaande aan de uitreiking van de Transparant Prijs in Den Haag. Een panel onder leiding van Lennart Booij bestaande uit Saskia Stuiveling (president Algemene Rekenkamer), Sandra Lutschman (o.a. Amnesty), Boudewijn Poelmann (Goede Doelen Loterijen) en Robert Swaak (bestuursvoorzitter PWC) debateerde over de (on)wenselijkheid van impactmeting door goede doelen.

Al snel werd het gemis aan een duidelijke definiëring en afbakening van het begrip impact duidelijk. Zo ongeveer iedereen besloot er zijn eigen interpretatie aan te geven, waardoor "output" en "outcome" onbekommerd door elkaar heen werden gebruikt. Ook was opvallend hoe weinig feitelijke kennis er is bij de meesten over de - vele - bestaande methoden om impact te meten en de inspanningen en investeringen die daarvoor nodig zijn. Het maakte Boudewijn Poelmann allemaal niet zoveel uit: hij nam de gelegenheid te baat om een tegendraads geluid te laten horen. Poelmann uitdagend: "Zonder de inschatting van de goede doelen zelf, is het voor ons ondoenlijk om al onze beneficianten te controleren op de impact van hun werk. Bovendien is de vraag: wat meet je nu precies. Op papier kun je heel effectief zijn, maar de werkelijkheid kan soms onverwachte negatieve effecten laten zien. Ik vertrouw daarom allereerst op de blauwe ogen van mijn beneficanten. Eens in de vijf jaar gaan wij echt om tafel voor een diepgaande evaluatie." PWC-bestuursvoorzitter Swaak concludeerde: "Die blauwe ogen zijn ook een vorm van evaluatie. Vooral het proces van meten is belangrijk: dat leidt tot heel zinvolle discussies over wat je wilt bereiken. Uiteindelijk ontkom je niet aan het meten van je impact. Het impliciete vertrouwen in onze samenleving is weg. Er is de continue roep om verantwoording."

De boeiendste observatie over impact bleef bewaard tot het einde. De voorzitter van Stichting Civil Society, vatte het mooi samen: "Zeven jaar geleden, bij het begin van de Transparant Prijs, was er veel gedoe over ‘transparantie'. Was die nou wel nodig? Dat is nu allang geen vraag meer. Deze discussie over impact doet mij er sterk aan denken. Over zeven jaar zijn veel van de vragen die vandaag zijn gesteld antwoorden geworden."