Hypersensitief

3 september 2015
Opinie | | Governance & Finance

Dat reputaties van goede doelen te voet komen, maar te paard wegsnellen, hoeven we hier hopelijk niet meer te vertellen. De Nierstichting moest vanaf vorige week vrijdag een publicitaire storm het hoofd bieden: meer daarover kunt u hier lezen. Reputatiekillers zijn net zoals de hard disk van uw computer: het is niet de vraag óf die kapot gaat, maar vooral wánneer. De hamvraag: heeft u een goede back up?
De Nierstichting lijkt de belangrijkste regels voor damage control bij imagoschade goed opgevolgd te hebben: een snelle verklaring op de eigen website, directe woordvoering, de aankondiging van een snel onderzoek en een statement vanuit de directie voor de buitenwereld.
Hoe deze zaak zich verder inhoudelijk zal ontwikkelen, is moeilijk te voorspellen. Omdat wij niet alle feiten kennen, onthouden we ons nu even van een oordeel daarover.
Wat in ieder geval geen vruchtbare strategie is: de media de schuld geven van slecht nieuws over onze sector. Beter is het te erkennen dat er vanuit de samenleving met een kritischer blik naar onze sector wordt gekeken. Daarbij spelen allerlei maatschappelijke, politieke, demografische en andere aspecten een rol, maar ook deze simpele psychologie: een goed doel is van de mensen, voor de mensen. Niet van handige zakenjongens of gelikte politici. Nederlanders leggen de morele lat voor goede doelen daarom misschien extra hoog. Een goed doel dat slechte dingen doet? Dat vinden wij dubbel laakbaar.

P.S. Lees ook het instructieve artikel ‘Damage control bij imagoschade’ van dr. Johan Hahn in ‘De Dikke Blauwe.2’: nu bestellen, morgen in huis.