The Holy Grail of Impact….

FWIW#50[1]
 
In 2010 schreef Bruce Sievers het artikel ‘The holy Grail of Impact’. De belangrijkste zin uit zijn artikel is: '… long-delayed but hugely important events related to earlier philanthropic contributions were the result of visionary support of people and ideas, not of investments targeted to produce specific impacts that might be calibrated against alternative investments in a given time period.'


In Sauri - Kenia begon de wereldvermaarde en gelauwerde econoom Jeffrey Sachs in 2005 het Millennium Villages Project. Nadat ik Sauri in 2006 en Mwandama - Malawi in 2009 had bezocht las ik het boek van Nina Munk; The Idealist: Jeffrey Sachs and the Quest to End Poverty (2013). De conclusie was in 2006 dezelfde als de conclusie van Rien van Gendt die in 2015 liet optekenen; ‘Voor mij is een voorbeeld de zogenaamde Millennium Villages, die in relatie met de Millennium Development Goals werden ontwikkeld. Het concept was dat men een dorp in bijvoorbeeld Afrika adopteert om daar de armoede op te lossen. Ook Nederlands privaat kapitaal vond zijn weg naar dit cultureel arrogante idee.’
Je hoort niet zoveel meer over de Millennium Villages.
 
In 2007 kwam ik in contact met Andrew Youn. Een jonge vent met een idee dat hij gewoon ging uitvoeren. In 2006 was hij, nadat hij Magna Cum Laude was afgestudeerd in Yale, gestart met het One Acre Fund. In 2008 hebben we elkaar voor het eerst ontmoet in Busia in Kenia en recent spraken we elkaar weer eens in Brussel. We kwamen tot de slotsom dat hij in 2008 met ongeveer 800 boeren in de buurt van Bungoma in Kenia actief was (in tegenstelling tot de 4.000 zoals beschreven in het Jaarbericht 2015 van Stichting Dioraphte).
Nu, acht jaar later, is het One Acre Fund actief voor ruim 400.000 boeren. Met succes.
In 2020 willen het One Acre Fund 1 miljoen boeren bereiken. Daar gaan we nog veel over horen.
 
Impact studies zijn de achterkant van een beslissing die genomen moet worden op basis van geloof in mensen en hun ideeën.  Ooit was er Jeffrey Sachs met een idee en geen Randomized Control Trial en geen Impact Evaluatie.  Ook was er Andrew Youn met een idee en geen Randomized Control Trial en geen Impact Evaluatie.
 
Wie ga je steunen? Natuurlijk kun je wachten op de resultaten van impactevaluaties. Er is niets verkeerds aan de weg van de volger. Maar wie vervolgens denkt dat hij op basis van impactevaluaties zaken kan vergelijken en dan ‘het beste’ kan kiezen, kan snel verdwalen.
Wie wil kiezen tussen het eten van appels en peren kan natuurlijk kiezen voor de kilo appels die goedkoper zijn. Zeker als ook nog blijkt dat die appels meer flavonoïden bevatten.
Dat kan de theoretische conclusie zijn.
Maar zijn die appels ook lekkerder? Zijn ze op het moment dat je ze wil kopen ook beschikbaar? Enzovoorts….
Het grootste deel van het leven speelt zich niet af in een kantoortoren ergens op een universiteitscampus. Als het gaat om serieuze keuzes is het vaker niet dan wel een kwestie van cijfers en rendement (vraag het eens aan je partner, kinderen, ouders of vrienden).
Dat keuzeprobleem werd ook goed beschreven in het boek ‘We have a donor’ van Mark Dowie uit 1988, waar het gaat over vragen rondom donororganen, geld en kenmerken van patiënten (Lees ook zijn American Foundations uit 2001).
Peter Singer in zijn ‘Rethinking Life and Death’ (1994) kwam er wel uit met rechtlijnig utilitair redeneren. Zo redenerend moeten we dus geen geld meer investeren in de zorg voor ouderen en gehandicapten als we dat geld ook kunnen besteden aan zorg en opleiding voor ‘gezonde’ jongeren… Een beetje impactevaluatie zal dat namelijk bevestigen, schat ik. Zo moeten we ook geen geld meer uitgeven aan onderwijs voor mensen met een functiebeperking als we meer aan universitair onderwijs kunnen uitgeven.
 
We willen graag achteraf onze keuze kunnen verdedigen en dan is een beetje (impact)studie altijd prima. Bovendien kunnen we dan een lijstje maken met de dingen die het meeste ‘bang for the buck’ geven. En lijstjes zijn zo populair, omdat we dan denken een totaaloverzicht te hebben van alle activiteiten en initiatieven.
 
Wie wil volgen – niets mis mee – moet wachten op de resultaten van de impact studies.
Wie – verdedigbaar  – wil kiezen op basis van utilitair rendementsdenken moet de impact studies naast elkaar zetten en regelmatig gemaakte keuzes bijstellen op basis van nieuwe gegevens.
Wie wil vernieuwen moet mensen met ideeën een kans geven.
Wie een doorbraak wil bereiken moet geduld hebben.
Wie zekerheid wil moet nietsdoen.