nl
Dat loog er niet om: een venijnig stuk over de Donateursvereniging in Vakblad Fondsenwerving. Niet alles in het artikel snijdt hout, maar de grootste kritiek komt overeen met wat FM enige tijd geleden ook al schreef: het is absoluut niet kosjer dat de DV de €44.000 die overbleef na Coins for Care, kreeg toegewezen. Ten eerste omdat je erover kunt twisten of de DV niet allereerst een belangenvereniging is, en pas daarna een goed doel. Ten tweede omdat CfC en DV door dezelfde persoon werden/worden geleid. Dit lijkt mij een duidelijk geval van: elke schijn van eigenbelang en dubbele petten vermijden. Iedereen met enige ervaring met het precaire imagomanagement van een goededoelenorganisatie, zou zich wel twee keer bedenken. Maar Esther Jacobs, inmiddels vrijwel doodgeknuffeld door de sector, komt er mee weg. De DV is een prima zaak en onze branche heeft groot gelijk dat ze Jacobs en de DV serieus neemt. Maar de tijd van kritiekloze adoratie en zelfs angst is nu echt voorbij. Net zoals elke organisatie die kritiek krijgt, zal de DV zich grondiger moeten verdedigen (transparantie!) dan zij in haar slappe reactie doet. Hoge bomen, inderdaad.
P.s. Lees hier een eerder artikel in FM over dit onderwerp.
