‘Grote idealen en dromen moet je ook concreet kunnen maken’
Henk-Willem Laan was nog maar net directeur van de Nederlandse Stichting voor het Gehandicapte Kind toen hij voor het eerst op plaats 92 in de DDB100* terecht kwam. Vorig jaar steeg hij naar de vijftigste plek en ook dit jaar staat hij erin. Zo verbaasd als hij de eerste keer was, zo trots is hij nu. ‘Ik voel me zeer vereerd om bij de honderd invloedrijkste spelers van de filantropie te horen. Het bevestigt dat we echt dingen aan het veranderen zijn voor kinderen met een handicap en ik zal dan ook zeker aanwezig zijn bij Civil Power op 19 november.’
Laan is afgestudeerd fiscaal econoom en vader van Joas, een kind met een meervoudige beperking. Het juryrapport noemt Laan een echte ervaringsdeskundige. Een van de online-stemmers op Laan schreef: ‘Een bevlogen leider met een sterke visie op de kracht van fondsenwerving. Nu al zijn de resultaten daarvan zichtbaar door hogere opbrengsten, meer zichtbaarheid en met de publieksprijs op de Impact Challenge. Chapeau!’ Laan heeft zich de afgelopen jaren ook nog ingezet voor diverse andere maatschappelijke organisaties. Zo is hij bestuurslid van de MSS Research Foundation en voorzitter van de Stichting Boei 90.
Levensmissie
Het Gehandicapte Kind is een stichting die zich inzet voor een samenleving waarin elk kind vriendjes heeft en geen enkel gehandicapt kind dus alleen hoeft te spelen. Deze missie is voor Laan allesomvattend en groter dan alleen het werk zelf. Je zou het zijn levensmissie kunnen noemen. Zijn zoon is zijn grote inspiratiebron. ‘Mijn werk geeft mij de mogelijkheid iets te kunnen doen met de belemmeringen en moeilijkheden die ik in ons leven tegenkom. Zo kan ik er een positieve draai aan geven.’
Hoewel directeur van het Gehandicapte Kind een droombaan voor hem was, was het nog wel even zoeken naar hoe hij zijn verhaal op een goede manier kon vertellen. Laan: ‘Aan het begin heb je natuurlijk een hele grote missie en praat je over grote idealen en grote dromen. Maar dat moet je ook kunnen relativeren. Wat kun je echt concreet bereiken? We zijn op zoek gegaan naar de kern van onze boodschap en hebben die vereenvoudigd en concreet gemaakt. We hebben nagedacht over de vraag: hoe kunnen we in één keer in het hart komen van degenen die ons verhaal nog niet kennen? Met Geen gehandicapt kind zou alleen moeten hoeven spelen hebben we dat gevonden. Oorzaken en oplossingen komen dan later wel aan bod. Ik heb inmiddels geleerd dat de projecten die we doen al erg mooi zijn en deel uitmaken van een breder verhaal. Dat wil ik ook aan de samenleving laten zien.’
Klein team
Een hecht netwerk is erg belangrijk voor het Gehandicapte Kind. Dat bleek onlangs ook bij een snel opgezette actie tijdens de Coronacrisis. Het advies ‘Blijf Thuis’ zorgde ervoor dat gehandicapte kinderen in een nog groter isolement raakten. ‘Thuisblijven heeft voor die kinderen grote gevolgen’, zegt Laan. ‘Daarom hebben we razendsnel een actie opgezet om alternatieve vormen van contact mogelijk te maken. Door de korte lijnen met partners was dat gelijk een enorm succes. We werken maar met een klein team in Amsterdam, maar de actie is door het hele land heen in gang gezet. Als goed doel is het belangrijk dat je direct in actie kunt komen wanneer dat nodig is. Dat is waarvoor je het allemaal doet. En nu deze actie geslaagd is, gaan we kijken naar een duurzame voortzetting van een aantal initiatieven.’
Met zijn scherp, zorgzaam en doelgericht leiderschap is Henk-Willem Laan niet meer weg te denken uit Het Land van Goed Doen. De onvoorwaardelijke liefde voor zijn zoon inspireert hem om zijn missie voort te zetten. Toch probeert hij privé en werk ook gescheiden te houden. ‘Sommige dagen moet ik gewoon zeggen: nu ben ik even alleen maar papa. Niet alles hoeft over werk te gaan, ik wil ook gewoon kunnen genieten van mijn zoon.’
We gaan Laan in elk geval zien op 19 november tijdens Civil Power. ‘Ik heb eigenlijk ook iets anders staan, maar ik maak er graag tijd voor. Ik vind het erg waardevol dat er binnen de sector een beeld wordt gevormd van de mensen achter de organisaties.’
Dit is het eerste deel in de serie DDB100-portretten waarin redacteur Canick Hermans mensen interviewt die dit jaar in de DDB100 staan. Lees ook:
DDB100