nl
Mijn favoriet: de Barchemse Vierdaagse. Vanuit een klein Achterhoeks dorp leveren elk jaar ruim duizend lopers dezelfde prestaties als in Nijmegen, in een schitterende omgeving vol bos, boerderijen en kastelen. Kleinschalig, gezellig en zoals al die andere tochten: onmogelijk zonder vrijwilligers. Sterker nog: de vrijwilligers (dat is honderd procent van alle medewerkers) zetten de toon en zorgen voor een trouwe schare fans. ‘Barchem’ is een nauwelijks ontdekt pareltje.
Ab Hamer van Stichting Barchemse Vierdaagse: ‘Ons geheim is eigenlijk geen geheim. Het is zó logisch, maar toch zie ik andere events die het niet lukt. Bij ons staat de vrijwilliger centraal. Meer nog dan de wandelaar. Meer dan de helft van ons dorp werkt mee, elk jaar weer. We werken in groepen: verkeersregelaars, catering, parkeren, startbureau etc. Zo’n groep komt regelmatig bij elkaar en is vertegenwoordigd in het bestuur. Als mensen bepaalde klussen niet meer kunnen, lossen de groepsgenoten dat stilzwijgend op. Iedereen mag bij ons ouder worden, of zwanger of doof of gewoon niet meer zo snel. Er is altijd wel een klusje en je hoort er altijd bij. Iemand die het scan-apparaat niet zo goed snapte, nam laatst zijn zoon mee. En die is nu ook vrijwilliger.’
Tussen de groepen vrijwilligers heerst een goedmoedige concurrentie: ‘Je blijft wel bij ons, he? Je gaat niet naar de verkeersregelaars, hoor!’
Hamer: ‘Wij leggen de vrijwilligers in de watten. Er zijn gezellige informatieavonden en trainingen, en ze worden ruim in de consumpties, shirts en petjes gezet. Daarop bezuinigen we nooit. Daarnaast houden we nauw contact. Is er iemand in de problemen, ziek of overleden? Wil zijn vrouw dan nog wel meewerken? In zo’n geval sturen we er een bekende op af, en zo halen we twijfelaars er weer bij. Niemand kan gemist worden, iedereen heeft zijn rol. Bij evaluaties nemen we ieders opmerkingen serieus.’
‘Op de slotdag, als alles is opgeruimd - dat duurt twee uur, en we hebben nog nooit een opruimploeg hoeven te formeren, het gebeurt vanzelf en grondig - bieden we alle vrijwilligers een uitgebreid buffet aan.’
Dat alles bezorgt de Barchemse Vierdaagse een stevige positie in de gemeenschap en de regio. Middenstand en horeca werken graag mee aan dit feel good event. Voor de deelnemers is het enthousiasme en de saamhorigheid voelbaar; zelfs in de stromende regen lachen vrolijke vrijwilligers je toe. ‘Ben je erg nat? Niet stoppen hoor, over vijf kilometer is er soep.’
Net zoals Buurtzorg een voorbeeld is voor de logge, bureaucratische thuiszorg, is Barchem dat voor grotere vrijwilligersorganisaties. Directe betrokkenheid, kleinere eenheden met zeggenschap en verantwoordelijkheid: het wérkt. En het vertaalt zich direct naar deelnemers, klanten, donateurs, sponsors en alle andere betrokkenen.
Ab Hamer, Barchemse Vierdaagse: ‘Wij draaien elk jaar quitte, ruimschoots. En dan kunnen we ook nog een flinke schenking aan een goed doel doen. We hebben eigenlijk maar één probleem: er zijn soms teveel vrijwilligers. Maar daar vinden we altijd wel werk voor. Dan staan ze gezellig met z’n vieren bij een servicepunt in plaats van met z’n drieën.’
www.barchemse4daagse.nl
