nl
Er komt een nieuw fonds op naam dat een extra impuls moet geven aan de private financiering van wetenschappelijk onderzoek. Dat maakte filantropie-hoogleraar Theo Schuyt afgelopen vrijdag bekend tijdens het seminar "Geven voor Weten." Het nieuwe fonds zal onder de naam Dutch Science Foundation door enkele particuliere major donors en vermogensfondsen worden gedragen. De initiatiefnemers zijn nog in onderhandeling met de overheid over fiscaliteiten rondom dit nieuwe stimuleringsfonds.
Schuyt - samen met o.a. Marnix van Rij lid van de inmiddels opgeheven Taskforce Geven Voor Weten - deed zijn bekendmaking tijdens het seminar "Geven voor Weten", dat door de Werkgroep Filantropische studies in samenwerking met VSNU werd gehouden in het ING House in Amsterdam. Op de bijeenkomst waren niet alleen bestuurders en fondsenwervers van de universiteiten afgekomen, maar ook bestuurders van vermogensfondsen, private bankers en consultants.
Geen "asking culture"
In het plenaire ochtendprogramma legde Yvonne van Rooy als voorzitter van het College van Bestuur van de universiteit Utrecht al snel de vinger op de zere plek. Universiteiten zijn al wel bezig om zich meer op de derde geldstroom te richten - met Groningen als lichtende wegbereider - maar het is een lang en moeizaam proces voor organisaties die decennia vrijwel uitsluitend gericht zijn geweest op eerste (overheid)- en in veel mindere mate - tweede (markt) geldstroom. Er zou geen "geef-cultuur" zijn? Van Rooy: "Er is in elk geval nog geen vraag-cultuur". En vragen om steun, dat vergt veel geduld, inlevingsvermogen, maar ook common sense. De persoonlijke inzet van bestuurders hierbij mag niet onderschat worden. Van Rooy was zo eerlijk toe te geven dat ook haar agenda daar soms niet op berekend is. Topbestuurders moeten fondsenwerving niet zien als een lastige onderbreking van hun werkzaamheden. "Embedded fundraising" vraagt echter om bestuurders die voorop gaan. Van Rooys advies: doe dat met overtuiging. "Don't lead the cavalry when you look funny on a horse!"
Een ander advies van Van Rooy zal de communicatiespecialisten niet blij maken: "Besteed niet veel aandacht aan de branding van je universiteit. Daar is domweg onvoldoende tijd en geld voor." Het was in elk geval een curieuze aanbeveling in de context van Van Rooys betoog, waarin juist de persoonlijke binding van met name alumni met hun alma mater een centrale rol speelde.
Milde demagogie
Dagvoorzitter Sybolt Noorda (VSNU) sprak relativerende woorden over de kennisbron voor fondsenwerving door universiteiten: "De reflex is om naar het veronderstelde mekka op dit gebied te gaan, de VS. Maar graag citeer ik Eric Thomas, vice-chancellor van Bristol University en een erkend specialist op het gebied van embedded fundraising: "Don't go the the US for inspiration. The only thing you'll get is frustration."
Ook plaatste Noorda nog een kleine kanttekening bij de - ook door Theo Schuyt gehanteerde vorm van milde demagogie rond de cijfers. Slechts 6% van het totaal aan giften zou naar de wetenschap vloeien. Die rode lantaarnpositie wordt echter wel vertekend door het feit dat een niet onzaanzienlijk deel van de giften aan de traditionele collectebusfondsen uiteindelijk toch zijn weg vindt naar wetenschappelijk onderzoek.
Pleasure of giving
In de paneldiscussie met onder anderen Adriana Esmeijer (directeur Prins Bernhard Cultuurfonds) en Sibrand Poppema (voorzitter CvB Universiteit Groningen) zorgde prof. Jos Engelen, voorzitter van NWO (Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek), nog voor een aardige variant op de door dagvoorzitter Noorda getoonde definitie van fondsenwerving ("Fundraising is the noble art of teaching people the art of the pleasure of giving"): "Ik moet enkele ministers het plezier van geven nog wel even leren!"
