De mens als schepper

We zitten midden in de zesde uitstervingsgolf, beweren milieuwetenschappers. Wel, dat is schromelijk overdreven. Volgens het IUCN zijn sinds het jaar 1500 zo’n 850 soorten uitgestorven. Dat is anderhalve soort per jaar. De grootste groep waren slakjes. En niemand weet hoeveel soorten er eigenlijk zijn. Schattingen lopen op tot 10 miljoen. Daarvan zijn er 1,8 miljoen wetenschappelijk beschreven. Van die 1,8 miljoen is sinds 1500 dus 0,05 procent verdwenen. Van uitsterven is vooralsnog geen sprake. Wél worden populaties steeds kleiner en neemt de káns op uitsterven toe. 
 
Het is de eerste ‘uitstervingsgolf’ waarvoor wij, mensen, verantwoordelijk zijn. Maar het is ook de eerste keer dat wij, mensen, uitgestorven diersoorten weer terug halen. Een dier waarbij dat vrijwel zeker gaat lukken, is de Noordelijke Witte Neushoorn. Helemaal uitgestorven is die nog niet, want in het wild bevinden zich nog twee ziekelijke vrouwtjes. Het laatste mannetje Sudan, overleed vorig jaar in Kenia. Ook is het geen soort, maar een ondersoort, nauw verwant aan de Zuidelijke Witte Neushoorn. Daarvan lopen er nog zo’n 20 duizend rond. 
 
Zowel van Sudan als van een aantal van zijn voorgangers, is sperma bewaard. Wat ligt meer voor de hand dan met dit noordelijk sperma zuidelijke vrouwtjes te bezwangeren en de populatie weer op te krikken, ook al wordt het dan een hybride variant? Vorige week meldden Duitse dierartsen dat een eerste embryo inmiddels is verwekt. Het schepsel zit nu nog in de reageerbuis. Wanneer het ook nog lukt om hem in de baarmoeder van een vrouwtje te planten, wordt over 16 maanden de eerste in vitro-neushoorn geboren. 
De Duitse inspanningen staan niet op zichzelf. In Boston proberen wetenschappers mammoets te herscheppen door mammoetgenen in te bouwen in het DNA van olifanten. Het Australische Lazarus-project lukte het kortstondig om de uitgestorven Rheobatrachus-kikker weer tot leven te wekken. En het Nederlandse Taurus Programma lijkt erin te slagen om de in 1627 uitgestorven oeros weer terug te fokken.
 
Doorlopend horen we het verhaal van de mens als vernietiger van de aarde. Het wordt tijd om nóg een verhaal te vertellen. Het verhaal van de mens als schepper van de aarde. De tijd is er naar.
 
Enkele weken geleden deed ik een eerste poging in het Letter & Geest-katern van dagblad Trouw. Lees hier mijn verhaal ‘De mens als vernietiger van de aarde? Tijd voor een herwaardering van ons mensbeeld’.