nl
‘Ik ben geen activist, ik speel schaak’
In 2018 kwam ze binnen op de achttiende plaats van de DDB100. Tien jaar nadat ze in haar eentje besloot plasticsoep te gaan aanpakken met haar Plastic Soup Foundation. Erkenning voor Maria Westerbos, de speedboot die moedig tegen de tankers strijdt. ‘Het is mooi om de invloedrijkste spelers in de filantropie samen in één lijst te zien staan. Dat ik daar een plek tussen heb, is een compliment aan ons hele team.’
Westerbos werkte vijfentwintig jaar in verschillende functies in de media. Tijdens het maken van een van haar laatste programma’s werd haar aandacht getrokken door het onderwerp plasticsoep. Het schokte haar dat niemand daar nog iets aan had gedaan. Toen het bedrijf ook nog eens failliet ging door slecht financieel management, besloot ze het roer om te gooien en op wereldreis te gaan. Die reis bracht haar bij Charles Moore, de zeezeiler die de plasticsoep ontdekte. Westerbos: ‘Charles heeft in Californië drie dagen lang al zijn kennis over plasticsoep met mij gedeeld en toen dacht ik, dit is het! Hier ga ik iets aan doen.’
Speedboot tegen tanker
Dat resulteerde in de oprichting van de Plastic Soup Foundation met een duidelijke missie: de tsunami van plasticsoep zo snel mogelijk stoppen. Daarbij legt Westerbos graag de vinger op de zere plek, vooral bij de industrie en de overheid. ‘Ik noem ons altijd een soort speedboot’, zegt Westerbos. ‘Om de plasticvervuiling bij de bron te stoppen, moeten we wendbaar en snel zijn. We nemen het op tegen hele grote industrieën. Als wij voorbijkomen proberen zij ons vaak met grote tankers plat te walsen, maar dat lukt ze niet.’
Geen activist
Westerbos is een communicatiestrateeg met mediaskills, die ze handig inzet. ‘Als je tv maakt, ben je eigenlijk continu mensen aan het beïnvloeden. Dat doe ik nu ook. Het is belangrijk om daarbij niet alleen maar achter je hart aan te rennen. Dan word je een activist. Sommige mensen vinden dat misschien een mooi woord. Ik niet, ik beschouw mijn missie meer als een schaakspel. Waarom doen bepaalde partijen iets wel of niet? En wat bereiken ze daarmee? Daar moeten wij op inspelen.’
Elke campagne van Plastic Soup Foundation vertrekt vanuit de wetenschap. Westerbos: ‘Wetenschap levert het bewijs aan de industrie en het vertrouwen richting het grote publiek. Het grote publiek roept de politiek tot verantwoording en daar komt dan weer regelgeving vandaan. Wij moeten surfen op de emoties van de wereld, onze missie persoonlijk maken.’
Impact op volgende generaties
Inmiddels is plasticsoep een bekend begrip en heeft de foundation grote verandering teweeggebracht. De stichting richt zich daarbij ook op educatie. ‘De toekomstige generatie staat veel te wachten. Deze wereld gaat ten onder als wij alleen maar rekening houden met onze eigen portemonnee. De impact van onze keuzes op volgende generaties is enorm. Daar proberen we bewustzijn voor te creëren.’
Het afgelopen jaar richtte Westerbos de Plastic Health Coalition op, die zich richt op onderzoek naar de effecten van plastic op de menselijke gezondheid. En ze organiseerde de eerste Plastic Health Summit ter wereld. Toegang was Invite Only. ‘We hebben verschillende mensen uit de industrie, politiek en wetenschap bij elkaar gebracht, die in eerste instantie nooit met elkaar zouden samenwerken. Ik hou van outside the box-denken, dus we hebben ze overdonderd met een supersexy science show in Theater Amsterdam, inclusief laserlichten. Het was een fantastische dag, waarmee we twee miljard mensen hebben bereikt. Daar ben ik heel erg trots op. De tweede editie zou eigenlijk in oktober plaatsvinden, maar die is nu uitgesteld naar april volgend jaar.’
Grote waardering
Een plaats in de DDB100 vindt Westerbos na twee jaar nog steeds niet vanzelfsprekend, maar wel een grote waardering. ‘Het is mooi om de meest invloedrijke spelers in de filantropie samen in één lijst te zien staan. Dat ik daar een plek tussen heb is een compliment aan ons hele team. Die plasticsoep wordt steeds maar groter en de industrie weet er elke keer weer mee weg te komen, dus het is ook zwaar. Maar we bijten gewoon terug en zijn voor niemand bang. Sommigen zijn dat misschien wel voor mij, ja.’
Dit is het tweede deel in de serie DDB100-portretten waarin redacteur Canick Hermans mensen interviewt die dit jaar in de DDB100 staan. Lees ook:
Henk-Willem Laan (het Gehandicapte Kind): ‘Grote idealen en dromen moet je ook concreet kunnen maken’
Wilt u naar Civil Power komen? Klik dan hier voor meer informatie en tickets.
DDB100
