nl
Civil Society Congres 2006 Sessie A7
Hoe positief kan slecht nieuws zijn?”
Sessieleider: Dig Istha (Huyskens & Istha)
Slecht nieuws en excessen tasten de geefbereidheid danig aan in een sector die sterk leunt op een smetteloze reputatie. Waar negatieve media-aandacht zoveel kapot kan maken is goede crisiscommunicatie gewenst, stelt Dig Istha. De communicatie-expert kan het weten, want hij adviseerde in de jaren negentig Wim Kok in de aanloop naar het eerste Paarse kabinet en rekent tegenwoordig met het bureau Hyuskens & Istha grote bedrijven tot zijn clientèle.
Door technische problemen en een wat uitvoerige inleiding, waarin voorbeelden werden gegeven van slechte crisiscommunicatie, kwam de sessie ‘Hoe positief kan slecht nieuws zijn?' langzaam op gang. De tweede helft van de voordracht van Istha was echter interessant, want er werden een vijftal concrete handvaten gegeven voor het communiceren onder een slecht gesternte.
1) Bagatelliseren en denken ‘het waait wel over' zijn in de eerste fase een groot gevaar. Denk vanuit de Gouden Driehoek: communiceer over wat er is gebeurd, wat er op korte termijn gedaan wordt, en wat de structurele maatregelen zullen zijn, zodat het niet weer gebeurt.
2) Breng al het slechte nieuws in één keer. Goede voorbeelden: Hugh Grant en de prostituee-affaire en Gerrit Zalm en zijn OZB-uitglijder. Zij goten de hele emmer direct helemaal leeg en kunnen nu relatief ongestoord verder met hun carrières. Mabel Wisse Smit daarentegen maakte gebruik van de drip-drip-drip-methode, waardoor de affaire-Bruinsma doorzeurde en zij tot in lengte van dagen met deze Hollandse godfather geassocieerd zal worden.
3) Denk aan interne communicatie. Communiceer eerst intern goed wat er naar buiten wordt gebracht. Vergeet niet dat de buitenwacht de interne bladen ook leest. Ludieke tip van Ishta: "En als je niet weet wat je moet doen, denk dan aan Louis van Gaal. Doe dan gewoon precies het omgekeerde."
4) Rectificeer foute berichtgeving meteen. Er is jurisprudentie die het afdwingen van rectificeren in een later stadium, wanneer nieuwe berichtgeving gebaseerd op eerdere onjuiste berichtgeving moet worden aangevochten, onmogelijk maakt. Blijkbaar denkt de rechter: had je toen maar aan de bel moeten trekken.
5) Niet jokken! Het staat niet fraai wanneer eerdere ontkenningen naast een geheel andere realiteit wordt gelegd. Vraag maar aan Bill Clinton in de Lewinsky-affaire ("I had no sexual relations with that woman Lewinsky.") en aan de minister van Informatie van Irak, die stug bleef volhouden dat het Irakese leger de Amerikanen in haar greep had terwijl de bominslagen op de achtergrond steeds luider werden.
Wel was het jammer dat Istha geen antwoord gaf op de overkoepelende vraag die als titel op zijn sessie was geplakt. Wellicht dat de communicator het (overigens begrijpelijkerwijs) lastig vond om communiceren in crisissituaties te zien als een kans in plaats van een noodzakelijke inspanning om de schade te beperken?
