nl
Drie fondsdirecteuren vertelden over de "turn around" in hun organisatie en dat leverde drie verschillende verhalen op onder de noemer "Het roer moet om, maar hoe?"
De bijdrage van Diederik Slot over het Social Investments-programma van SKaNfonds sprak mij het meeste aan, omdat er bij dit hybride fonds (met een klein eigen vermogen en voor haar inkomsten hoofdzakelijk afhankelijk van de Lotto en Postcode Loterij), sprake lijkt van een structurele innovatie. Het experiment van SKaNfonds moet een oplossing bieden voor een bekend probleem bij fondszoekers: projectsubsidies bieden geen soelaas voor doorlopende vaste kosten. Daarbij creëren subsidieaanvragen bij veel verschillende fondsen de spreekwoordelijke paarse krokodil: al die vragenlijsten met al diezelfde vragen. Dat schiet gewoon niet op.
SKaNfonds, een van oudsher katholiek fonds voor maatschappelijke participatie van kwetsbare mensen (met een vleug spiritualiteit en zingeving), biedt gedreven, startende organisaties, die met innovatieve dienstverleningsprojecten aan de slag willen, met haar Social Investments-programma niet alleen giften, maar ook structurele begeleiding. Daarmee gaat SKaNfonds in de traditionele fondsenwereld op glad ijs, want exploitatiefinanciering is nog een groot taboe. Je zou er je beneficiënten maar te afhankelijk van maken. Maar met een maximale looptijd van vier jaar en een exploitatiedekking met een plafond van twee ton lijkt SKaNfonds dit probleem op te lossen. Het kompas bij SKaNfonds staat in elk geval nadrukkelijk op het maatschappelijk rendement, en niet op het financiële. Een moedige ruk aan het roer en een grote verandering voor zijn fonds, bekende Diederik Slot ruiterlijk.
Het verhaal van Ronald van der Giessen was er een van een "culturele big bang" in zijn organisatie (net als SKaNfonds een hybride club: met inkomsten uit de BankGiroLoterij en uit giften en legaten). Deze samensmelting van het regenteske Juliana Welzijn Fonds en het jonge, maar straatarme Oranjefonds werd door de nieuwe directeur Van der Giessen als een jongensboek beschreven. Van der Giessen liet de spreekwoordelijke frisse wind waaien, de even spreekwoordelijke neuzen dezelfde richting op wijzen. Maar werd het Oranjefonds helemaal afgestoft? Nee, ook Van der Giessen moest bekennen: "Het kost nu eenmaal tijd om inhoudelijk alles op orde te krijgen."
En natuurlijk diende Van der Giessens grote schoonmaak een belangrijk hoger doel: "Onze budgetten moeten op en ons vermogen moet optimaal gebruikt worden om onze doelstellingen te realiseren."
Jan Romme benaderde de doorstart van zijn Nationaal Fonds Ouderenhulp met een grote dosis common sense, maar toch ook wel met een paar opmerkelijke adviezen. Zo hield hij zijn gehoor voor zo min mogelijk in zee te gaan met dienstverleners die zich specifiek op de chari-sector richten: "Zij moeten namelijk altijd geld aan u verdienen. Vraag dus altijd om korting of sponsoring." Tja, zo kun je er ook tegenaan kijken. Maar of de exposanten van Civil Society in hun duur betaalde stands nu zo blij met dat advies moesten zijn, valt wel te betwijfelen.
