Met ‘beter goed gejat dan slecht bedacht’ had hij een paar honderd miljoen Euro weten te verdienen. Hij was een meester in luisteren en kijken naar anderen, om dan dingen te combineren die niemand had gezien of bedacht. Maar hij kon zo’n nieuwe combinatie van bestaande zaken dan ook nog goed brengen. Alsof het nieuw was.
Vervolgens liet hij niet los en maakte het tot een financieel succes. Wat je van hem ook kon leren was anders naar dingen kijken, je goed laten informeren door vakmensen aan te spreken op hun kennis en op die manier veel gratis kennis te vergaren.
Toen ik gevraagd werd om een column te schrijven over water dacht ik eigenlijk dat er niets meer over te schrijven viel. Nederland en water. Nederlanders en water. Wat moet je daar nou nog over melden dacht ik. Alles moet al bedacht of gedaan zijn. Toch nog eens naar wat feiten gekeken.
In 2014 was de gemiddelde waterprijs in Nederland € 1.19 voor een kubieke meter.[1]
Dus 1.000 liter drinkwater voor € 1,19. Dat is 0,1 Eurocent per liter.
Inclusief waterbelasting en BTW.
In Nederland verbruikten we in 2013 zo’n 119 liter water per dag.[2]
Dat is overigens fors minder dan de 190 liter per dag in 1969.
Nederlanders betalen dus gemiddeld per persoon voor hun directe waterverbruik 14 Eurocent per dag. Voor douche, bad, wastafel, toilet, wasmachine, afwassen, vaatwasser, eten klaarmaken, water drinken en de rest. Ongelooflijk weinig geld voor de belangrijkste levensbehoefte van een mens
En hoewel er de laatste jaren veel vooruitgang is geboekt op dit terrein zijn er nog ruim 750 miljoen mensen die geen schoon water ter beschikking hebben.
Toen moest ik aan een idee denken van de cardioloog en politicus Philippe Douste-Blazy. Zijn idee heeft sinds 2006 onopvallend en makkelijk ruim twee miljard dollar opgeleverd ter verbetering van de gezondheidszorg voor armen.[3] Zijn idee is inmiddels omgevormd tot de organisatie UnitAid[4] die in Nederland nauwelijks bekend is (getuige ook het ontbreken van een Nederlandstalige pagina over deze organisatie in de WikipediA).
In de landen die meedoen wordt simpelweg een minimale solidariteitsheffing op vliegtickets geheven. Die landen zijn Kameroen, Chili, Congo, Frankrijk, Madagaskar, Mali, Mauritius, Niger en Zuid Korea. Noorwegen doet mee met een deel van de belasting opbrengsten in het kader van de CO2 uitstoot (Nederland doet inderdaad niet mee…).
Dus beste MadeBlue[5] ‘jat’ dit idee van UnitAid en ga aan de slag met de ontwikkelingssector, Vitens, Evides, WML, Waternet, WMD, Dunea, Brabant Water, Oasen, PWN en het Waterbedrijf Groningen.
Regel een optie op onze waterrekening 2016 waarbij we € 0,15 of € 0,30 per kuub extra kunnen betalen voor goede waterprojecten in Afrika, Azië of Zuid Amerika!
Ontwikkelings samenwerking