Andere spelregels?

De Raad voor Cultuur (RvC) heeft het hoofd van de kunst- en cultuursector op een presenteerblaadje aan staatssecretaris Zijlstra aangeboden. Hoewel de Raad onder leiding van Els Swaab natuurlijk hevig protesteert tegen de majeure bezuinigingen heeft zij als de spreekwoordelijke burgemeester in oorlogstijd precies de gevraagde 200 miljoen aan kortingen (op een jaarlijkse begroting van 470 miljoen) opgehoest. Deze financiële krater kan nooit - en zeker niet op korte termijn - gevuld worden door filantropisch kapitaal. Terwijl het er toch erg op lijkt dat het kabinet daar op rekent. Zelfs met een briljante nieuwe Geefwet (waarin de Belastingdienst nu eens niet met de linkerhand neemt, wat de beleidsmakers met de rechter hebben gegeven) en een ophanden zijnd convenant, hoeft het kabinet niet te rekenen op bijpassende burgers. Het is een kapitale denkfout te veronderstellen dat burgers de eerste geldstroom substitueren: geld van de Civil Society, is geen geld van de overheid (het laatste is overigens ook van de burgers, maar dit terzijde). De kracht van de derde geldstroom en haar donors zit ‘m in de complementariteit: actieve burgers vullen met eigen middelen die zaken aan waarvan zij vinden dat die door anderen (waaronder de overheid) zijn blijven liggen. Als die spelregels in ons samenlevingsmodel de facto zijn aangepast, dan hoor ik dat graag uit de mond van maître Mark Rutte zelf, en niet via zijn slagersjongen op het ministerie van Cultuur.