Aannames

Ik was moe. Ik had de hele dag een training gehad. Risico’s herkennen op de motorfiets. ‘Van waar komt potentieel gevaar? Ga niet uit van aannames! “De automobilist heeft me wel gezien.” Eén verkeerde aanname en je eindigt in het ziekenhuis of erger, op de begraafplaats.’ De instructeurs hadden een duidelijke missie. Ons cursisten na elke rit weer veilig thuisbrengen.

Enfin, dat was vandaag gelukt.

Ik at snel een hapje en kleedde me om. Ik moest die avond naar de openbare bibliotheek. Ik ging op verzoek een lezing houden. Over de arbeidsmarkt en onze ideeën daarover.

Ondanks alle aankondigingen was de animo laag. Zo’n dertig belangstellenden hadden de moeite genomen te komen. Waaronder veel usual suspects die professioneel bezig zijn met het onderwerp. Rap kwam dan ook de eerste semantische discussie die ik -iets te bot wellicht, afkapte. Toen ook de techniek nog begon te haperen sloop het chagrijn stiekem binnen. Alle ingrediënten voor een avond om snel te vergeten waren aanwezig.

De aansluitende discussie leek aanvankelijk een doodlopende steeg in te wandelen. Ik tuurde op mijn horloge.

Een onverwachte wending kwam nadat de gespreksleider het gesprek een andere weg in navigeerde. Ideeën en oplossingen wilde hij ophalen.

Een aanwezige dame vertelde enthousiast over een initiatief waarbij een betrokken buurtbewoner het heft in eigen handen nam. Het plein waaraan ze woonde werk geplaagd door zwerfvuil. In het begin ruimde ze dat alleen op. Later sloten zich twee daklozen uit eigen beweging aan. Van de gemeente kreeg men weinig medewerking. Een andere buurtbewoner trok toen maar zelf de portemonnee en kocht een attribuut om peuken te verzamelen.

Vervolgens kwam aan de orde dat ook de zorg ontlast zou kunnen worden met extra handen. Dat werd op ontroerende wijze geïllustreerd. Eén van de aanwezigen had daarin gewerkt en gemerkt dat er vaak te weinig tijd was om stervenden bij te staan. Ondanks dat dit geen onderdeel was van zijn functie, zat hij geregeld naast iemands bed. Hij memoreerde dat in de gesprekken die hij voerde met mensen iedereen in de laatste uren vooral bezig is, met wat hij of zij voor een ander heeft kunnen betekenen. De zaal luisterde ademloos en muisstil toe.

Toen een andere aanwezige haar persoonlijke route vertelde van Melkertbaan naar eigen ondernemerschap, kon de avond wat mij betreft niet meer stuk.

Zo eindigde de dag waar die mee begonnen was.

Uitgaan van aannames kan niet alleen leiden tot de dood op het kerkhof, maar ook als de dood in de pot.

Ik had veel geleerd die dag.

*****

 Jos Verhoeven is vanaf het begin van Start Foundation in 1998 algemeen directeur van deze maatschappelijke investeerder en baart regelmatig opzien door zijn onconventionele wijze van werken. Door zijn bijzondere en eigenzinnige maatschappelijk ondernemerschap in de sector werd hij in 2015-2016 door De Dikke Blauwe op de eerste plaats van de influential-ranking DDB100 geplaatst.

Meer weten over Jos? klik hier
►Ga naar de pagina waarop de columns van en artikelen over Jos Verhoeven bij elkaar staan: klik hier